گردونه سوار

دریا را دوست دارم .

چون با همه پاکی و زلالی اش عاشقانه و آرام به حرف های دل من گوش می دهد.

دریا را دوست دارم

چون همه را می پذیرد.

دریا را دوست دارم

چون با همه جوش و خروشش رازنگهدار است.

من دلی به وسعت و پاکی دریا می خواهم تا حتی اگر به سمت من سنگ هم پرتاب کنند باز یاد تو را از یاد نبرم.

انسان های بزرگ اونایی نیستند که میان واقعیت هارو میگن.

انسان های بزرگ اونایی هستند که قدر تک تک کارا و حرفایی که دیگران در حقشون انجام میدن رو میدونن.

انسان های بزرگ اونایی هستند که مدام خودشون رو مقصر میدونن و اول از خودشون شروع می کنن نه از دیگران.

انسان های بزرگ لیاقتشون اینه که حتی برای چهارکلمه حرف زدن باهاشون کلی وقت بگیری.

انسان های بزرگ، باطن ساده و یکرنگی دارند ولی دلشون به وسعت یک دریاس.

گاهی قلب انسان های بزرگه که باعث میشه زبان آدم بسته بمونه.

قلبی که مثل یک گنج میمونه و حتی نباید در موردش حرف زد. 

انسان های بزرگ واقعا فرشتن .